Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Pulicaria vulgaris & Plumbago europaea

fotò
fotò
Erbo-di-niero

Pulicaria vulgaris

Asteraceae Compositae

Noms en français : Pulicaire commune , Herbe de saint Roch.

Descripcioun :
L'erbo-di-niero es uno planto que trachis dins li mueio e qu'èi devengudo proun raro. Sèmblo à l'erbo-de-Sant-Ro, Pulicaria dysenterica, en pu pichoto, mai emé mai de flour (coumpausado). Au contro qu'aquesto darriero qu'èi renadivo, es uno planto de l'an.

Usanço :
L'erbo-di-niero sèr desempièi proun de tèms à tua la tavaniho. Lou noum latin Pulicaria vèn de pulex, niero. Theodorus Priscianus, mege dóu siècle IVen, ié dis Pulicularia herba (dins Rerum medicarum libri IV). Mai coume es uno planto proutegido sara pas trop poussible de l'acampa.

Port : Erbo
Taio : 5 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Pulicaria
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Si
Autour basso e auto : 0
Aparado : Noun
Remarco : Meno aparado

Liò : Mueio - Ribiero
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Pulicaria vulgaris Gaertn., 1791

fotò
fotò
Erbo-di-rascas

Plumbago europaea

Plumbaginaceae

Àutri noum : Erbo-enrabiado, Bagoun, Erbo-de-la-rougno, Erbo-di-couquin, Malo-erbo.

Noms en français : Dentelaire, Malherbe.

Descripcioun :
L'erbo-di-racas, mens coumuno qu'à passa tèms, trachis en ribo de camin, i pèd de muraio e dins lis escoumbre ounte flouris amé de poulìdi flour vióuleto, à la fin de l'estiéu. Es uno planto eisado de recounèisse emé si flour e si fru pegous qu'arrapon li péu e li teissu.

Usanço :
Èi couneigudo au nostre pèr garris la rasco. Ramentèn qu'aquesto malautié de pèu e de péu s'aprèn à de champignoun coume Microsporum canis. Freta la bèsti emé d'òli de bagoun (adouba en fasèn bouli la planto dins l'òli). Se dis peréu qu'en mastegant la racino, apaisso li ràbi de dènt (erbo-enrabiado)-TdF. Pamens se n'en fau mesfissa que fretado sus la pèu pòu douna d'enflamacioun.

Port : Grando erbo
Taio : 50 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Plumbago
Famiho : Plumbaginaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 8 à 12 mm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Avoust à óutobre

Liò : Camin - Muraio - Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Plumbago europaea L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
R
RR
C
R
RR
ges
ges

Pulicaria vulgaris & Plumbago europaea

RR
R
ges
RRR
RRR
ges
RRR
ges

Coumpara Erbo-di-niero emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-di-rascas emé uno autro planto

fotò